OLAHW- juli 2018
Met niets dan verwachtingen, enkel gebaseerd op de studententijd van mijn vader, arriveerde ik in augustus 2009 voor de introductie op de studie notarieel recht in Nijmegen.
De kennismaking met de N.S.V. Nota Bene volgde reeds later die maand. Ik verbaasde mij direct over twee zaken. Ten eerste schudde de toenmalige praeses mij de hand met een geschoren aangezicht (was het immers geen traditie dat een praeses voorzien was van enige vorm van gezichtsbeharing?). Ten tweede viel de uiting van mijn verbazing hierover niet per se in goede aarde bij de betreffende praeses. Op het moment van schrijven realiseer ik me dat dit laatste achteraf wellicht niet geheel verbazend is.
Mijn enthousiasme voor de vereniging was echter gewekt. Vanuit diverse functies heb ik in de opvolgende jaren genoten van al dat een actief lidmaatschap te bieden had. Mijns inziens is dit ook de sleutel tot een voor mij geslaagde studententijd geweest. Immers, waarom zou men zich niet inspannen voor een gemeenschap die niet alleen kan zorgen voor een vliegende start op de arbeidsmarkt, maar waar men ook gelijkgezinden ontmoet, sommige van wie ik tien jaar later nog steeds dankbaar mijn vrienden mag noemen. Dat dit alles wordt afgetopt met de nodige gesubsidieerde drank, studiereizen en diners (een combinatie van welke in de Engelse taal ”business course” wordt genoemd) mag uiteraard ook niet onbesproken blijven.
Na een introductie door N.S.V. Nota Bene begon ik mijn carrière bij De Brauw Blackstone Westbroek in Amsterdam. Hoewel ”de inhoud” aldaar altijd op de eerste plaats stond, durf ik gerust te stellen dat hetgeen ik tijdens mijn studententijd leerde van de vele nachtelijke ALV sessies minstens even nuttig bleek te zijn. Na mijn meest recente verandering van professionele omgeving, waarbij ik het notariaat verliet en mij sindsdien richt op investeringsmanagement bij het Franse Unibail-Rodamco-Westfield, zijn de bij de N.S.V. opgedane lessen werkelijk alleen maar belangrijker geworden.
Nu ik als reünist de zin en onzin van mijn studentenbestaan kan overzien (geleerd van de officieuze ondervereniging ”de Natte Kaars”, ter bevordering van langdurige douche-sessies) kan ik niet anders dan u aan te bevelen toch vooral te genieten en de N.S.V. te gebruiken als platform om te leren en om fouten te maken. De laatste zin van het verenigingslied luistert vooral achteraf bezien: Nota Bene zal je leren hoe je beter leven kan (cursivering van mij, AD).
