OLAHW- mei 2018
Waarde studenten,
In de eindfase van mijn studie Nederlands Recht besloot ik om in een tweede studierichting af te studeren. Ik koos voor Notarieel Recht om pragmatische redenen: ik vond de kernvakken leuk en er was in die jaren – we hebben het dan over eind jaren ’80 – nauwelijks werk voor ‘gewone’ juristen.
De door mij geraadpleegde studieadviseur vond het een slecht idee.
De studie Notarieel Recht was typisch een studie voor notariskinderen en spoorstudenten. Hij vond dat ik daar niet tussen paste. Dat beschouwde ik als een compliment maar besloot om me van het advies niets aan te trekken. Ik koos voor een studie die mij boeide, met een grote kans op een baan. Wat wil je nog meer.
In september 1987 begon ik en mijn eerste werkcollege was er een van prof. Van Mourik. Hij was dat jaar net begonnen als hoogleraar in Nijmegen.
Vanaf dat moment waaide er een nieuwe wind bij de studie Notarieel Recht. Van Mourik had een totaal andere stijl dan zijn voorgangers en in een paar jaar tijd veranderde zowel het aantal studenten als het type student. Het waren niet langer de saaie spoorstudenten
Van Mourik sprak hierover zijn tevredenheid uit. En dan vooral over het type student, wat hem betreft bij voorkeur een lid van studentenvereniging Carolus Magnus.
N.S.V. Nota Bene was volgens Van Mourik in die tijd niet wat hij voor ogen had bij een bruisende en inspirerende studievereniging. Nota Bene leed in die jaren een slapend bestaan. Van Mourik vroeg om nieuw elan en riep op tot een coup.
Die kwam er! Rik Kamps, Pieter Reijenga en ik traden in september 1988 toe tot het bestuur.
Wat en hoe we het gedaan hebben herinner ik me niet meer. Wel herinner ik me dat we vaak en tot heel laat bij elkaar zaten.
Ik heb vandaag de kamer van koophandel moeten raadplegen om na te gaan hoe lang we eigenlijk in het bestuur zaten. Dat was maar 13 maanden. We studeerden in 1989 alle drie af.
De eerste initiatieven voor een congres en voor een huisstijl zijn in die periode genomen.
Als penningmeester herinner ik me alleen nog de grootste uitgaven van dat jaar: de factuur van de ontwerper van de huisstijl en de eerste dozen met stropdassen.
We hebben discussies gehad: wel of niet die obligate veer gebruiken in het logo? Dat het ontwerp tijdloos was, is inmiddels gebleken. Het is het logo zoals jullie dat nu nog gebruiken.
