OLAHW- april 2022
Waarde lezer,
Het is mij een waar genoegen dat ik voor u een stuk mag schrijven voor de rubriek ‘Oud-leden aan het woord’. Nog niet al te lang geleden was het mijn taak om als Praeses van het 59e bestuur reünisten achter de broek te zitten voor het schrijven van een bijdrage. De collegebanken heb ik inmiddels al ruim een jaar ingeruild voor een kantoorbureau bij Dirkzwager, hetgeen mij tot op heden prima bevalt. Toch kijk ik zo nu en dan met jaloezie naar uw positie, want als ik mij weer in de dagelijkse commune naar werk begeef flitsen de momenten uit mijn studententijd aan mij voorbij. Deze mooie momenten komen grotendeels voort uit mijn tijd bij Nota Bene.
Ik ben gelijk in mijn eerste jaar begonnen met de studie Notarieel Recht en hierdoor maakte ik direct kennis met het warme bad dat Nota Bene heet. Gezamenlijk met mijn introbroertjes en -zusjes werd mij de fijne kneepjes van het notariële studentenleven uitgelegd. Zo hoop ik dat ook bij u is doorgedrongen dat het zonde is om een borrel bij café Royal of activiteiten georganiseerd door onze commissies te missen. Wij als Nota Bene uniek zijn als het gaat om het voeren van onze ALV’s en deze traditie koste wat het kost moet worden gehandhaafd. Nota Bene, vergeleken met onze zuster- en broederverenigingen, de meest actieve vereniging is. En wellicht wel het meest belangrijke, Nota Bene kan zorgen voor vrienden voor het leven.
Gelet op bovenstaande is het voor mij dan ook heel lastig om een moment uit mijn Nota Bene periode te pikken wat er met kop en schouders bovenuit steekt. Uiteraard denk ik meteen aan mijn eigen bestuursjaar en de bijbehorende fratsen en capriolen, maar ook de stedentripjes naar Singapore en Shanghai staan hoog op het lijstje. Maar ook nieuwe activiteiten toevoegen aan de Nota Bene kalender hebben voor de nodige vreugde gezorgd, denk hierbij aan het organiseren van het eerste Nota Bene symposium of deel uitmaken van het allereerste Nota Bene weekend in Uddel. Maar uiteindelijk gaat het niet om hoe gaaf de activiteiten zijn die er worden georganiseerd. Het gaat erom met wie u de activiteiten meemaakt. Ik heb het genoegen gehad dat ik vele activiteiten heb mogen meemaken met mijn vrienden, waardoor er altijd een gouden randje aan zat.
Terwijl ik dit schrijf en nalees betrap ik mij erop dat ik zo nu en dan nog steeds schrijf in de wij-vorm, zo diep kan het gevoel gaan en zo actief is het Nota Bene hart nog aan het kloppen. Ik hoop dat u zich kunt identificeren met mijn gevoel over Nota Bene of dat mijn betoog u heeft overgehaald om actiever betrokken te raken bij Nota Bene. Voor de nog twijfelende student wil ik opmerken dat u geheel vrij staat in uw keuze in hoeverre u wilt meedelen in de feestvreugde. Zoals onze Pauperkabouter en Ronnie Flex ooit poëtisch verwoorden: “Niet omdat het moet maar gewoon omdat het kan ja“.
Ik dwaal inmiddels af en dat betekent dat het tijd is om een eind te breien aan dit stuk. Ik sluit af met het verzoek aan u om onze mooie vereniging en haar tradities in stand te houden en deze tegelijkertijd aan te vullen met nieuwe memorabele tradities waarover men in de toekomst zal blijven spreken.
Met notariële groet,
